cameron highlands လက္ဖက္ခင္း
ပထမဆံုးသြားတာက BOH လက္ဖက္ခင္းေတြပါ။ ေတာင္ေပၚကုိ အနည္းငယ္တက္ရပါတယ္။ ဒီခရီးကုိ လာခ်င္တဲ့အေၾကာင္းနွစ္ခုမွာ ဒါ တစ္ခုပါ။ တစ္ခုကေတာ့ လဗန္ဒါရူးဆုိေတာ့ လဗန္ဒါ ပန္းခင္းေပါ့။ တစ္ေမွ်ာ္တစ္ေခၚၾကီး ကတၱီပါ အစိမ္းၾကီးခင္းထားသလုိ စိမ္းေနတဲ့ လက္ဖက္ခင္းေတြက မ်က္စိေအးေစပါတယ္။ တုိးဂုိက္တစ္ျဖစ္လဲ ကားသမားကပဲ လက္ဖက္ပင္ေတြအေၾကာင္း ရွင္းျပပါတယ္။ ကင္မရြန္းဟုိင္လန္းမွာ လက္ဖက္ခင္းေတြအမ်ားၾကီး မ်က္စိတစ္ဆံုးဆုိေပမယ့္ တကယ္တန္း အမ်ားဆံုး ပုိင္တာက ပိုင္ရွင္နွစ္ေယာက္ပဲ ရွိပါတယ္။ တစ္ေယာက္က BOH လက္ဖက္စုိက္ခင္းကုိ ပုိင္ျပီး ေနာက္တစ္ေယာက္က Cameron Valley စုိက္ခင္း ပိုင္ရွင္ပါ။ BOH လက္ဖက္စုိက္ခင္း က ပုိၾကီးျပီး စုစုေပါင္း ဧက ၈၀၀၀ ရွိပါတယ္။ လက္ဖက္ပင္က ေျမၾသဇာလည္း ေက်ြးဖုိ႔မလုိ၊ ေရလည္း ေလာင္းဖုိ႔မလုိပါဘူး။ ေတာင္ေပၚေဒသရဲ႔ သဘာ၀ေျမ၊ ေအးျမတဲ့ ရာသီဥတုက လက္ဖက္ပင္ေတြကုိ အလုိအေလ်ာက္ ရွင္သန္ေစပါတယ္။ ဒါဆုိ လက္ဖက္ပင္ ရွင္သန္ဖုိ႔ ဘာလုပ္ေပးရလဲဆုိေတာ့ လက္ဖက္ပင္ေတြကုိ အျမင့္ၾကီးျဖစ္မလာေအာင္ ညွပ္ေပးရတာပါ။ တကယ္လုိ႔ မညွပ္ေပးခဲ့ဘူးဆုိရင္ လက္ဖက္ပင္ဟာ ကုကၠိဳပင္လုိ အပင္ၾကီးတစ္ပင္အျဖစ္ ၾကီးထြားလာပါလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ လက္ဖက္ပင္ေတြကုိ ၃ ေပခန္႔အျမင့္ ခ်ံဳပင္လုိ႔ ထင္ရေစပါတယ္။ လက္ဖက္ခူးေနတဲ့ အလုပ္သမားေတြက အမ်ားအားျဖင့္ ဘဂၤလားေဒ့္ရွ္က လုိ႔ သိရပါတယ္။
ၾကည့္ေလရာရာ လက္ဖက္ပင္မ်ား
အဲဒိ ညွပ္နဲ႔ ထိပ္ကေလးေတြကုိ ခူးျပီး ေနာက္က ေတာင္းထဲ ထည့္ၾကတယ္
ခူးျပီးသား လက္ဖက္ အိတ္
ဒီလမး္ေလးေတြကေန ကားက ဟုိဘက္ေကြ႔လုိက္ ဒီဘက္ေကြ႔လုိက္ ျမင္ျမင္သမ်ွ လက္ဖက္ခင္းေတြခ်ည္းပဲ
လက္ဖက္ေျခာက္ထုတ္လုပ္ပံုထဲမွ အဆင့္တစ္ခု
BOH မွ ေရေႏြးၾကမ္း
BOH tea shop မွ လွမး္ျမင္ရေသာ ျမင္ကြင္း
အဲဒိေနာက္ ေတာင္ရဲ႕ အျမင့္ဆံုးေနရာထိကားနဲ႔ ဆက္တက္ျပီး ကားသမားက လမ္းေလွ်ာက္ဖုိ႔ေနရာ နွစ္ေနရာ ေရြးခုိင္းပါတယ္။ တစ္ေနရာက ေရညွိေတာ (mossy forest) လမ္းနဲနဲၾကမ္းမယ္၊ ရြံ႔နဲနဲေပမယ္၊ တက္ရဆင္းရတာေတြ မ်ားမယ္။ ေနာက္တစ္ေနရာက သစ္သားတံတား အတုိင္းလမ္းေလွ်ာက္ျပီး ေရကန္ရွိမယ္လုိ႔ ေျပာျပီး လူခြဲပါတယ္။ သူကေတာ့ ခက္ခဲတဲ့ ေရညွိေတာကုိ လမ္းျပအေနနဲ႔ လုိက္ျပီး သစ္သားတံတား ေလွ်ာက္မယ့္သူေတြကုိေတာ့ စေလွ်ာက္ရမယ့္ ေနရာျပျပီး ျပန္စုရမယ့္အခ်ိန္ေျပာပါတယ္။
ကုိယ္တုိ႔အဖြဲ႔တစ္ဖြဲ႔ပဲ ေရညွိေတာကုိေရြးျပီး က်န္တဲ့သူေတြအားလံုးက သစ္သားတံတားကုိ ေရြးပါတယ္။
ေတာတစ္ေတာလံုး သစ္ပင္ေတြမွာ ေရညွိပင္ေတြ ေပါက္ေနျပီး ေျမၾကီးလုိ႔ မရွိေတာ့ဘဲ သစ္ျမစ္ေတြမွာကပ္ေနတဲ့ ေရညွိေတြကုိ နင္းသြားရတယ္။ နင္းတုိင္း အိအိသြားျပီး တစ္ခ်ိဳ႔ေနရာေတြမွာ ရြံ႕ေတြ စိမ့္ထြက္လာပါတယ္။ လူသြားပါမ်ားလုိ႔ လမ္းျဖစ္ေပမယ့္ လမ္းက အေျဖာင့္ေတာ့လည္းမဟုတ္။ ဒီသစ္ကုိင္းခြေက်ာ္၊ ဟုိ သစ္ကုိင္းခုန္ကူးနဲ႔ အေပၚတက္ ေအာက္ဆင္း သြားရတာပါ။
Pitcher Plant (ေရတေကာင္းပင္)
ငယ္ငယ္တုန္းက စာထဲသင္ရတဲ့ ေရတေကာင္းပင္ (pitcher plant) ေတြလည္းေတြ႔ရပါတယ္။ လက္ထည့္ၾကီးရင္ အဖံုးပိတ္သြားမလားဆုိျပီး ထည့္ၾကည့္လုိက္ေသးတယ္။ ျပန္ဆင္းတဲ့လမ္းက ေတာ္ေတာ္မတ္ပါတယ္။ ေအးျမတဲ့ရာသီဥတုမွာ ေနရိပ္မထုိးတဲ့ ေတာအုပ္ထဲ လမ္းေလွ်ာက္ရင္းေခ်ြးေတြေတာင္ စုိ႔လာပါတယ္။ဘာအားကစားမွ လုပ္ေလ့ရွိသူမဟုတ္ေတာ့ ေမာလည္းအေတာ္ေမာပါတယ္။
ဒီလုိ တက္ရင္းလည္း ဓာတ္ပံုရုိက္လုိက္ေသးတယ္
သစ္ပင္ေတြၾကားထဲ ေခါငး္ငံု႔ျပီးသြားရတာ ကစားေနရတာက်ေနတာပဲ
ေရညွိေတာ တစ္ေနရာ
ဒီလမ္းအတုိင္းျပန္ဆင္းခဲ့ရတယ္
ေတာင္ေပၚကဆင္းလာျပီး လိပ္ျပာဥယ်ာဥ္ကုိ သြားၾကပါတယ္။ သံဇကာေတြ ကာထားတဲ့ ပန္းခင္းထဲမွာ လိပ္ျပာေရာင္စုံ အရြယ္စံုကုိ ထည့္ထားတာပါ။ ၀င္၀င္ခ်င္း လိပ္ျပာေလးေတြ အမ်ားၾကီးေတြ႔ရျပီး ပန္းေတြေပၚမွာ နားေနတဲ့ သူတုိ႔နားကုိ ကပ္သြားတာေတာင္ ထမပ်ံလုိ႔ ၀မ္းသာသြားေပမယ့္၊ ခဏအၾကာ သတိထားမိတာက သူတုိ႔ကုိ လက္နဲ႔ထိတာေတာင္ ပ်ံမသြားဘဲ ဒီပန္းေပၚမွာမွာ တြယ္ကပ္ေနၾကတာပါ။ စိတ္အထင္ေတာ့ ပန္းေပၚမွာ သူတို႔ စြဲလန္းေစတဲ့ တစ္ခုခု ထည့္ထားတယ္လုိ႔ ထင္မိပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႔ လိပ္ျပာေတြကေတာ့ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ပ်ံသန္းေနျပီး လူအနားကပ္မခံပါဘူး။ အဲဒါမွ ပံုမွန္လုိ႔ ထင္ပါတယ္။
ပန္းနဲ႔လိပ္ျပာ
ဘာလိပ္ျပာေခၚလဲမသိ
ဒီလိပ္ျပာကေတာ့ အလွျပေနသလားမွတ္ရတယ္။ အနားဘယ္ေလာက္ကပ္ကပ္ သူမမႈ
ဒါကေတာ့ သူရုိက္ထားတဲ့ အၾကိဳက္ဆံုးပံုထဲက တစ္ပံု
ဒါက ေနာက္တစ္ပံု
အဲဒိေနာက္ ဟုိတယ္ကုိ ျပန္ပုိ႔ေပးပါတယ္ ။ ပုိက္ဆံနဲနဲလုိေနတာနဲ႔ အနားက money changer မွာ ထပ္လဲရပါေသးတယ္။ ေန႔လည္စာကုိေတာ့ ဟုိတယ္နားက ဆုိင္တစ္ဆုိင္မွာပဲ အိႏၵိယစာစားခဲ့ပါတယ္။ ဟုိတယ္မွာ တေရးတေမာ ျပန္အိပ္ျပီး ညေနမွာ တက္စီနဲ႔ ညေစ်းကုိသြားပါတယ္။ ကံဆုိးစြာပဲ မုိးဖြဲဖြဲကေန ညေစ်းအေရာက္မွာ မုိးစိပ္စိပ္ျဖစ္လာပါတယ္။ ထီးလည္းမပါၾကတာနဲ႔ သုပ္သုပ္သြား၊ သုပ္သုပ္ၾကည့္၊ သုပ္သုပ္၀ယ္ျပီး ျပန္ဖုိ႔ ျပင္ရပါတယ္။ အဲဒိက ပ်ားရည္၀ယ္ခဲ့ပါေသးတယ္။ ညစာစားဖုိ႔ကုိ ညေစ်းတန္းနားက ဆုိင္ေတြထက္ လမ္းမွာေတြ႔ခဲ့ရတဲ့ မီးေတြထိန္လင္းတဲ့ ဆုိင္အၾကီးၾကီးကုိ မ်က္စိက်ၾကပါတယ္။ တက္စီငွားျပီး အဲဒိဆုိင္ကုိ ပုိ႔ခုိင္းျပီး ညစာကုိ steamboat ၾကျပန္ပါတယ္။ ဆုိင္ကၾကီးျပီး စားပြဲထုိးက နည္းေတာ့ ဆုိင္ေရာက္ျပီး အေတာ္ၾကာတာေတာင္ မွာလုိ႔မရပါဘူး၊ စားပြဲေပၚ စားစရာ ေရာက္လာဖုိ႔ကုိ စုစုေပါင္း နာရီ၀က္ေလာက္ေစာင့္လုိက္ရပါတယ္။
လူ ၃ ေယာက္စာ မွာတာ အဲလုိ အေရအတြက္နဲ႔ လာခ်ေပးတာပါ (ပုစြန္ ၃ ေကာင္၊ ၾကက္ဥ ၃ လံုး)
အရြက္ေတြ လတ္ဆတ္တာေတာ့ ၾကိဳက္ပါတယ္။ အဲဒိ အသားလံုးေတြ အသားျပားေတြ မၾကိဳက္။
ေနာက္ေန႔ေတာ့ မနက္ ၉ နာရီခန္႔ တာနာရာတ ဘက္စကား၀င္းထဲကေန အီပုိး၊ အီပုိးကတဆင့္ စင္ကာပူကုိ ျပန္ခဲ့ၾကပါတယ္။
3D2N Cameron Highlands Trip - နိဒါန္း
3D2N Cameron Highlands Trip - Day 1
No comments:
Post a Comment