၂၇ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၁၅
အေကာက္ေတာင္ ၊ ထံုးဘုိတစ္ဖက္ကမ္း။
ျပည္ျမိဳ႕မွ ထံုးဘုိျမိဳ႕သုိ႕
အေကာက္ေတာင္လုိ႕ေခၚတဲ့ေနရာက ဧရာ၀တီျမစ္ကမ္းေဘး ဧရာ၀တိီတုိင္းအတြင္းမွာ တည္ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးအရ ပဲခုူးတုိင္း ထံုးဘုိျမိဳ႕ နွင့္နီးျပီး သြားရလြယ္တာေၾကာင့္ ထံုးဘုိ အေကာက္ေတာင္လုိ႕ လူသိပုိမ်ားပါတယ္။ ဖတ္ရသမွ်အေနနဲ႕ကေတာ့ ၁၈၅၃ ခုနွစ္၊ အဂၤလိပ္-ျမန္မာ ဒုတိယစစ္ပြဲ အျပီးမွာ ဒီအေကာက္ေတာင္ေနရာက အထက္ျမန္မာျပည္နဲ႕ ေအာက္ျမန္မာျပည္ကုိ ပုိင္းျခားတဲ့ ေနရာျဖစ္သြားပါတယ္။
အထက္ပုိင္းကေတာ့ ျမန္မာဘုရင္ပုိင္ျပီး၊ ေအာက္ပုိင္းကေတာ့ အဂၤလိပ္ပုိင္ျဖစ္သြားတာပါ။ အဂၤလိပ္ေတြက ဒီေနရာမွာ အေကာက္ခြန္စခန္း တည္ေဆာက္ျပီး အဲဒိေနရာကုိျဖတ္ျပီး ဧရာ၀တီျမစ္အတြင္း စံုဆန္ ကုန္စည္ေရာင္း၀ယ္ၾကတဲ့ ေလွေတြကုိ အခြန္ေကာက္ပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ ရာသီဥတုေၾကာင့္ ဧရာ၀တီျမစ္အတြင္း ၀ဲဂယက္မ်ားထရာမွာ ခရီးဆက္လုိ႕မျဖစ္နုိင္တာေၾကာင့္ ေစာင့္ဆုိင္းရတဲ့အခါမွာ ျဖစ္ျဖစ္၊ အခြန္ေကာက္တဲ့ေလွေတြ အရမ္းမ်ားလုိ႕ ရက္နဲ႕ခ်ီျပီး တန္းစီရတဲ့အခါမွာျဖစ္ျဖစ္ ေလွထုိးသားေတြက သူတုိ႕ အားတဲ့အခ်ိန္ေတြကုိ ျမစ္ကမ္းေဘး ေက်ာက္နံရံမ်ားမွာ ျမတ္စြာဘုရား ပံုေတာ္မ်ားထြင္းထုျပီး ေစာင့္ဆုိင္းခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲလုိနဲ႕ ဒီေန႕ အေကာက္ေတာင္ဘုရားမ်ားလုိ႕ နာမည္ၾကီးလာတဲ့ ေက်ာက္ထြင္းဘုရားမ်ား ျဖစ္လာပါတယ္။
လမ္းေဘးတစ္ေနရာ
ျပည္ျမိဳ႕ကေန ထံုးဘုိျမိဳ႕ကုိ ၂ နာရီခန္႔ ေမာင္းရပါတယ္။ ကားလမ္းေတာ္ေတာ္သာပါတယ္။ လမ္းမွာ ဥသ်ွစ္ပင္လုိ႕ေခၚတဲ့ ရြာၾကီးတစ္ရြာကုိ ျဖတ္ရပါတယ္။ ရြာလုိ႕ေခၚေပမယ့္ ျမိဳ႕ ျဖစ္ပံုရပါတယ္။ ေစ်းေရွ႕က ျဖတ္သြားတဲ့အခါ လူအရမ္းစည္တာေၾကာင့္ ကားကုိ ျဖည္းျဖည္းပဲ ေမာင္းလုိ႕ရပါတယ္။
ထံုးဘုိျမိဳ႕ ဆိပ္ကမ္း
ထံုးဘုိျမိဳ႕ကေတာ့ ျမိဳ႕လုိ႕ နာမည္တပ္ေပမယ့္ ရြာတစ္ရြာလုိ႕ပဲ ျမင္ပါတယ္။ သခင္ျမရဲ႕ ေမြးရပ္ေျမလုိ႕ ဆုိင္းဘုတ္ထူကာ ျမုိ႕သူျမို႕သားေတြ ဂုဏ္ျပဳထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ရြာမွ လမ္းအတုိင္းေမာင္းလုိ႕ လမ္းဆံုးရင္ အေကာက္ေတာင္ဘက္ကမ္းကုိကူးမယ့္ ေလွဆိပ္ကုိ ေရာက္ပါျပီ။ ကား၀င္းလုိ႕ေခၚတဲ့ ေျမကြက္က်ယ္ၾကီးတစ္ခုမွာ ကားရပ္လုိ႕ရပါတယ္။ အဲဒိကပ္ရပ္ အမ်ားသံုးအိမ္သာလည္း ၆ လံုးေလာက္ရွိပါတယ္။ ဟုိဘက္ကမ္းကုိကူးမယ့္ ေလွ၊ စက္တပ္ သမၺာန္မ်ားနွင့္ လက္မွတ္၀ယ္ရန္ ရံုေလးေတြ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဘုရားတင္ဖုိ႕ ပန္း၊ ေညာင္ပင္ေထာက္ဖုိ႕ ၀ါးတုတ္ေခ်ာင္းေလးေတြ၊ ဘုရားပူေဇာ္ဖုိ႕ အေမြးတုိင္မ်ားကုိ လုိက္ေရာင္းေနတဲ့ ေစ်းသည္ေတြ ထဲက မိန္းကေလး ခပ္ငယ္ငယ္ဆီက အားေပးလုိက္ပါတယ္။
ထံုးဘုိျမိဳ႕ဆိပ္ကမ္း (အေကာက္ေတာင္ဘက္ ကူးရန္ေနရာ)
စက္ေလွကေတာ့ သူမ်ားနဲ႕ အတူတူစီးရင္ ေစ်းတစ္မ်ိဳး ၊ တစ္စီးလံုး ကုိယ့္အုပ္စုပဲသြားရင္ ေစ်းတစ္မ်ိဳးပါ။ ေနအရမ္းပူေနတာေၾကာင့္ သူမ်ားကုိ မေစာင့္ေတာ့ဘဲ တစ္စီးလံုးပဲ ငွားလုိက္ပါတယ္။ (ေစ်းကေတာ့ သူ႕ျပန္ေမးၾကည့္လုိက္ပါဦးမယ္။ ေမ့ေနလုိ႕)
ကမ္းပါးနံရံေပၚမွ ဘုရားရုပ္တုမ်ား
ဧရာ၀တီျမစ္တစ္ေလွ်ာက္ ၅ မိနစ္ေလာက္ေမာင္းရင္ ျမစ္ကမ္းေဘး ေတာင္နံရံေတြဆီမွ အေကာက္ေတာင္ ဘုရားေတြကုိ စတင္ဖူးေမွ်ာ္လုိ႕ရပါျပီ။ ကင္မရာနဲ႕ ဘယ္လုိပဲ မွတ္တမ္းတင္တင္ အျပင္မွာ ျမင္ရတဲ့ အလွ၊ ျမစ္ေၾကာင္းေပၚမွ ျဖတ္တုိက္လာတဲ့ ေလေအးကုိ ဓာတ္ပံုထဲမွာေတာ့ မျမင္ရနုိင္ပါဘူး။ စက္ေလွေပၚမွာ ေမာင္းတဲ့သူနဲ႕အတူ ၈နွစ္အရြယ္ ကေလးတစ္ေယာက္ ပါလာပါတယ္။ သူကေတာ့ ေလွအဆင္းအတက္မွာ ေလွကုိ ကုိင္ေပးျပီး ကူညီပါတယ္။ စက္ေလွေမာင္းသမားက အေကာက္ေတာင္ဘုရားေတြစတင္ျမင္ရတဲ့ေနရာကစျပီး ေလွကုိ ျဖည္းျဖည္းပဲ ေမာင္းပါတယ္။
ကမ္းပါးနံရံေပၚမွ ဘုရားရုပ္တုမ်ား
ကမ္းပါးနံရံေပၚမွ ဘုရားရုပ္တုမ်ား
ကမ္းပါးနံရံေပၚမွ ဘုရားရုပ္တုမ်ား
ကမ္းပါးနံရံေပၚမွ ဘုရားရုပ္တုမ်ား
၁၅ မိနစ္ေလာက္ အၾကာမွာေတာ့ အေကာက္ေတာင္ဘက္ ကမ္းကုိ ဆုိက္ပါျပီ။ ေလွေပၚက ကေလးက ကုိယ္တုိ႕နဲ႕ အတူ ေတာက္ေလွွ်ာက္လုိက္လာပါတယ္။
အေကာက္ေတာင္ဆိပ္ကမ္း
အေကာက္ေတာင္ ဆိပ္ကမး္အနီးမွ ေလွမ်ား
အေကာက္ေတာင္ အတက္လမ္း
အေကာက္ေတာင္ အတက္လမ္း
ကမး္ဆိပ္ကေန ေတာင္ေပၚတက္တဲ့အခါ တစ္ခ်ိဳ႕ေနရာ ေလွကား တစ္ခ်ိဳ႕ေနရာ ေျမညီေတာင္ပတ္လမး္နဲ႕ တက္ရျပီး အတက္က ေတာ္ေတာ္ေျပပါတယ္။ အရမ္းအျမင့္ၾကီးလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ေစ်းသည္ေလးေတြ ဟုိနားတစ္ေယာက္ ဒီနားတစ္ေယာက္ ထုိင္ေရာင္းေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ကုိယ္လည္း ကေလးအေဖာ္နဲ႕ တက္ရင္း စပ္စုၾကည့္ေတာ့ ကေလးက ၇ တန္း ေက်ာင္းသားပါ။ ေက်ာင္းတက္ရင္း ပိတ္ရက္ေတြ မွာ ဒီကုိ လာျပီး ခရီးသည္ေတြကုိ ကူညီတဲ့ အလုပ္ကုိ လုပ္ေနတာပါ။ အရမ္းခ်စ္ဖုိ႕ ေကာင္းပါတယ္။ စကား၀ဲလြန္းလုိ႕ အမ်ိဳးသားက နားမလည္ပါဘူး။ စကားေျပာတဲ့အခါ ရိုးသားတဲ့ဟန္က အထင္းသားေပၚပါတယ္။ ကုိယ္က အညာေလသံ၊ သထံုေလသံ၊ မြန္ေလသံ အမ်ိဳးမ်ိဳးကုိ နားရည္၀ေအာင္ နားေထာင္ေနက်ဆုိေတာ့ သူဘာေျပာေနလဲဆုိတာ နားလည္ပါတယ္။ အမ်ိဳးသားနဲ႕ သူနဲ႕ ၾကားမွာ စကားျပန္လည္း လုပ္ရပါေသးတယ္။
ဧရာ၀တီရဲ႕ ေျမနုက်ြန္း
အေကာက္ေတာင္မွ ျမင္ရတဲ့ ဧရာ၀တီျမစ္
ေတာင္ေပၚမွာေတာ့ ေစတီတစ္ဆူ ရွိပါတယ္။ မုန္႕ေစ်းဆုိင္တန္းလည္း ရွိပါတယ္။ ကေလးကုိ မုန္႕လက္ေဆာင္းေသာက္မလားဆုိေတာ့ သူက ေခါင္းညိမ့္ပါတယ္။ ေသာက္ျပီး ပုိက္ဆံရွင္းေတာ့ ေခၚတုန္းက တစ္ေစ်း၊ တကယ္ယူေတာ့ တစ္ေစ်းျဖစ္ေနပါတယ္။ အမ်ားၾကီးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ကေလးက ေျပာမလုိ႕ ပါးစပ္ျပင္တုန္း ကုိယ္က ရတယ္သား ထားလုိက္လုိ႕ ေျပာတာကုိ မ်က္ေမွာင္ၾကီးကုပ္ျပီး ေစ်းသည္ကုိ ၾကည့္တာျမင္ရတာ အရမ္းသေဘာက်မိပါတယ္။ ကုိယ့္အေနနဲ႕က သူတုိ႕ ပုိယူတဲ့ေစ်းက တကယ္တမ္း မျဖစ္စေလာက္ေလး ျဖစ္ေနတာရယ္၊ ပုိယူတဲ့ေစ်းကေတာင္ ရန္ကုန္ထက္ အမ်ားၾကီးသက္သာေနတာရယ္။ သူတုိ႕ေတြ ဒီေတာင္ေပၚအထိ ပင္ပင္ပန္းပန္း သယ္ယူျပီးေရာင္းမွ ဒီေလာက္ကေလး ပဲ ရတာရယ္ေတြးျပီး ထားမိတာပါ။
မုန္႕လက္ေဆာင္း ေအးေအးေမႊးေမႊးခ်ိဳခ်ိဳေလး
အေကာက္ေတာင္ မ်ွစ္ခ်ဥ္
အဲဒိဆုိင္မွာပဲ မွ်စ္ခ်ဥ္ထုပ္ကေလးေတြေရာင္းပါတယ္။ ငါးဖယ္ခ်ဥ္ ပုစြန္ခ်ဥ္တုိ႕လုိ မွွ်စ္နုနုေလးေတြကုိ ထမင္းနဲ႕ အခ်ဥ္တည္ထားတာပါ။ သုပ္ျပီးသားကုိ အျမည္းအေနနဲ႕ေက်ြးလုိ႕ အိမ္အတြက္၀ယ္ခဲ့ပါေသးတယ္။ ၃ ထုပ္ တစ္ေထာင္ထင္ပါရဲ႕။
အေနာက္ဘက္ကုိ ဆင္းသြားရင္ ဘုနး္ၾကီးေက်ာင္းရွိျပီး ဇရပ္ထဲမွာ လာသမွွ်ပရိသတ္ကုိ ထမင္းေကြ်းဧည့္ခံပါတယ္။ ကုိယ္တုိ႕လည္း ထပ္စားလုိက္ပါေသးတယ္။ ကေလးကုိ ေခၚေပမယ့္ သူက သားဗုိက္ျပည့္ေနတယ္ ဆုိျပီး ျငင္းပါတယ္။ ဇရပ္အျပင္ဘက္ရင္ျပင္ေတာ္ေပၚက ခံုတန္းလ်ားေလးကေန ထုိင္ေစာင့္ေနပါတယ္။
အေကာက္ေတာင္နွင့္ ဧရာ၀တီ
ပဲ၀တုတ္
ေညာင္ပင္မွာ အဲလုိေထာက္ၾကတယ္ အသက္ရွည္ရာ ရွည္ေၾကာင္းေပါ့
ကိုယ္တုိ႕ ျပန္အထြက္မွာေတာ့ သူက ဟုိးေနာက္ဘက္မွာ ဘုရားေတြ ရွိေသးတယ္ဆုိျပီး လုိက္ပုိ႕ပါတယ္။ အျပန္ရင္ျပင္ေတာ္ေပၚ ျပန္တက္ေတာ့ ဓာတ္ပံုရုိက္၊ ေညာင္ေထာက္၊ ခဏနားျပီး ျပန္ဆင္းခဲ့ပါတယ္။
အျပန္မွာလည္း ကေလးရဲ႕ ခ်စ္စရာေကာင္းပံုက ဒီခရီးစဥ္တစ္ခုလံုး ကုိယ့္အတြက္ အမွတ္တရ ျဖစ္စရာ အမ်ားဆံုးပါ။ အျပန္ထံုးဘုိကမ္းဘက္ ျပန္ေရာက္ျပီး ကေလးကုိ နုတ္ဆက္ျပီး လမ္းခြဲပါတယ္။ ကားရပ္ထားတဲ့ေနရာမွာ ကားေတြ ျဖစ္သလုိရပ္ထားတာေၾကာင့္ ေရွ႕မွာ ကားတစ္စီး ပိတ္ေနလုိ႕ ထြက္လုိ႕မရပါဘူး။ ဘုရားဖူးလာတာျဖစ္လုိ႕ ခါတုိင္းလုိ ေလာေလာ ေလာေလာ ကြန္ပလိန္းမတက္ဘဲ သူလည္း ျမင္ေနရတဲ့ ေစ်းဆုိင္ေလးမွာ ေဆးလိပ္သြား၀ယ္၊ ကုိယ္လည္း ဆုိင္ေလးတစ္ဆုိင္က ခံုအလြတ္ေလးမွာ ထုိင္ေနျဖစ္ပါတယ္။ အေတာ္ၾကာတဲ့အခါ ေရွ႕ကားက လူေရာက္လာျပီး ေတာင္းပန္ရင္း သူတုိ႕ကား ထြက္သြားပါတယ္။ ကားထြက္လုိ႕ရေပမယ့္ မထြက္ေသးဘဲ သူေဆးလိပ္ေသာက္အျပီး ေစာင့္ရင္း စကားထုိင္ေျပာေနၾကတာ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာတဲ့အခ်ိန္မွာ ခုက ကေလး အနားျပန္ေရာက္လာပါတယ္။ ကုိၾကီးတုိ႕ ကားဘာျဖစ္လုိ႕လဲ သားဟုိက လွမ္းၾကည့္တာ ၾကာလွျပီ မထြက္ေသးလုိ႕ တခုခုျဖစ္လုိ႕လားဆုိျပီး သူျပန္လာတာတဲ့။ ကိုယ္တုိ႕နွစ္ေယာက္လံုး ေၾကြဆင္းသြားတာပဲ။
ေန႕လည္စာစားခ်ိန္ေရာက္ေနပမယ့္ ျပည္ကုိ ျပန္ေရာက္မွပဲ စားမယ္ဆုိျပီး အျပန္ကုိ ေတာက္ေလွ်ာက္ေမာင္းလာပါတယ္။ ျပည္ေရာက္ေတာ့ ေန႕လည္ ၂ နာရီေလာက္ရွိပါျပီ။ ဟုိတယ္ဘြတ္ကင္လုပ္တုန္းက ကုိယ္တုိ႕တည္းမည့္ရက္ အခန္းလြတ္မရွိလုိ႕ မတည္းခဲ့ရတဲ့ မဂၤလာ ဂါးဒန္း ဟုိတယ္ မွာပဲ ေန႕လည္စာ သြားစားခဲ့ပါတယ္။
မဂၤလာဂါးဒန္း ရီေဆာ့
ေန႔လည္စာအျပန္ လက္ေဆာင္၀ယ္ျပီး ျပည္ကထြက္ေတာ့ ညေန ၃ နာရီပါ။ ရန္ကုန္အ၀င္ေနာက္က်ေတာ့မယ္ဆုိျပီး စားခ်င္တဲ့ ျပည္ေဒၚဥ ထမင္းသုပ္ဆုိင္ေလးေတာင္ မရွာနုိင္ေတာ့ပါဘူး။ ေနာက္ ေရႊဘံုသာမုနိဘုရားလည္း မဖူးခဲ့ရပါဘူး။ ေနာက္တစ္ေခါက္လာဦးမယ္လုိ႕ေတးရင္း ဒီ ျပည္ခရီးစဥ္ကုိ အဆံုးသတ္လုိက္ပါတယ္။
ေနာက္တစ္ခါ ကမ္းေျခသြားရေအာင္။ လုိက္ခဲ့ၾကဦးေနာ္။
ျပည္ ဘုရားဖူး သြားၾကမယ္ (၁)
ျပည္ ဘုရားဖူး သြားၾကမယ္ (၂)
.JPG)
No comments:
Post a Comment